Warsztat pisarski badacza
Autorzy: Howard S. Becker
Wydawnictwo: DW PWN
Kategorie: Kultura / sztuka
Typ: e-book
Formaty: MOBI EPUB
cena od: 35.90 zł
BOOK TO
35.90 zł
Siedzenie przy biurku, przed czystą kartką papieru lub pustym dokumentem w laptopie dla wielu osób może być prawdziwą gehenną. Poprawiane po raz setny pierwsze zdanie wydaje się ciągle brzmieć niedoskonale. Termin oddania pracy zbliża się niepokojąco, a proces przelewania myśli na papier trwa coraz dłużej i wymaga ogromnego wysiłku. Nie musi tak być! – przekonuje Howard S. Becker – przedstawiając bezpretensjonalny i prosty zestaw rad, jak unikać problemów z pisaniem, które trapią studentów, profesorów i każdego, kto chce przekazać wyniki swoich badań społecznych. Wskazówki i przykładowe historie wplecione w ten barwny przewodnik mają sprawić, by pisanie było przyjemniejsze, nawet zabawne, a w każdym razie mniej stresujące i bolesne. Studenci, doktoranci, a nawet osoby na wyższych szczeblach kariery akademickiej znajdą w nim bezcenne porady, których na próżno szukać w podręcznikach metodologicznych. Inspirująca lektura.
Dane oryginału
Howard S. Becker, Writing for Social Scientists
How to Start and Finish Your Thesis, Book, or Article, 2nd edition
Licensed by The University of Chicago Press, Chicago, Illinois, U.S.A.
Copyright © 1986, 2007 by The University of Chicago
All rights reserved
Projekt okładki i stron tytułowych
Dominika Raczkowska
Zdjęcie na okładce
Bettmann/ Corbis/ FotoChannels
Redaktor
Marta Höffner
Wydawca
Sylwia Breczko
Produkcja
Mariola Iwona Keppel
Łamanie
Ledor, Warszawa
Skład wersji elektronicznej na zlecenie Wydawnictwa Naukowego PWN Ewa Szałańska / 88em.eu
Książka, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.
Szanujmy cudzą własność i prawo
Więcej na www.legalnakultura.pl
Polska Izba Książki
Copyright © by Wydawnictwo Naukowe PWN SA
Warszawa 2017
Copyright © for the text by Raewyn Connell, 2017
eBook został przygotowany na podstawie wydania papierowego z 2017 r., (wyd. I)
Warszawa 2017
ISBN 978-83-01-19342-3
Wydawnictwo Naukowe PWN SA
02-460 Warszawa, ul. Gottlieba Daimlera 2
tel. 22 69 54 321; faks 22 69 54 228
infolinia 801 33 33 88
e-mail: pwn@pwn.com.pl; reklama@pwn.pl, www.pwn.pl
Spis treści
Przedmowa do wydania drugiego
Przedmowa
ROZDZIAŁ 1. Podstawy pisania dla zaawansowanych. Kilka wspomnień i dwie teorie
ROZDZIAŁ 2. Figura i autorytet
ROZDZIAŁ 3. Jedyny Właściwy Sposób
ROZDZIAŁ 4. Redagowanie na słuch
ROZDZIAŁ 5. Pisać jak zawodowiec
ROZDZIAŁ 6. Ryzyko
ROZDZIAŁ 7. Puścić tekst w świat
ROZDZIAŁ 8. Terror literatury
ROZDZIAŁ 9. Pisanie na komputerze
ROZDZIAŁ 10. Zakończenie
Bibliografia
Przypisy
Przedmowa
do wydania drugiego
Pierwszą wersję tej książki napisałem na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Przyszło mi to bardzo łatwo. Już od kilku lat prowadziłem kurs technik pisarskich dla doktorantów, który dał mi dużo materiału do przemyśleń i anegdot do opowiadania. Te anegdoty zazwyczaj miały pewną puentę i pokazywały, dlaczego pisanie stwarza nam takie, a nie inne problemy, w jaki sposób można ich uniknąć albo jak do nich podchodzić, żeby nie wydawały się tak poważne. Gdy pierwszy rozdział ukazał się jako artykuł w czasopiśmie naukowym i wywołał ożywioną dyskusję, zdałem sobie sprawę, że mam już początek książki, a reszta powstała niemal sama.
Nie byłem gotów na nieprzerwany strumień listów od czytelników, którym książka w jakiś sposób pomogła. Kilka osób napisało mi wręcz, że uratowała im życie, co świadczy nie tyle o jej wartości terapeutycznej, ile o tym, jak ciężkich zgryzot przysparza niektórym pisanie. Wiele osób napisało, że pokazało moją książkę znajomym, dla których pisanie stanowiło źródło poważnych problemów. Nic dziwnego, jeżeli weźmiemy pod uwagę to, jak bardzo nasze powodzenie w środowisku akademickim – jako studentów, wykładowców czy badaczy – zależy od dostarczania na żądanie przyzwoitych prac pisemnych. Kiedy ktoś nie umie tego robić, wówczas spada jego poczucie pewności siebie, a to z kolei utrudnia napisanie kolejnego tekstu – i tak dalej, aż zaczyna nam się wydawać, że nie ma już dla nas nadziei. Właśnie dlatego moja książka, zawierająca propozycję nowego ujęcia tych problemów, dodała ludziom otuchy i pomogła przynajmniej niektórym z nich wyrwać się z tego błędnego koła.
Nie spodziewałem się też podziękowań od uczonych reprezentujących dziedziny bardzo odległe od socjologii. Duża część analiz przedstawionych w tej książce ma charakter par excellence socjologiczny i wskazuje na organizację społeczną jako na źródło problemów pisarskich i szansę ich rozwiązania. Kiedy ją pisałem, wydawało mi się, że wiele konkretnych problemów, które prowadzą do powstawania zawiłych, niemal niezrozumiałych tekstów, oskarżanych przez czytelników o „akademickość”, wynika ze szczególnych dylematów typowych dla socjologów – na przykład uchylania się od formułowania zależności przyczynowych, gdy wiadomo, że brak odpowiednich dowodów na ich poparcie (zob. rozdział pierwszy). Przekonałem się jednak, że uczeni z wielu innych dziedzin – historii sztuki, nauk o komunikacji, literaturoznawstwa i tak dalej; lista była długa i zaskakująca – zmagali się z podobnymi problemami. Wprawdzie nie miałem ich na myśli, pisząc tę książkę, ale okazało się, że w pewien sposób odzwierciedla ona także ich doświadczenia.
Wiele rzeczy nie zmieniło się od pierwszego wydania, ale niektóre owszem, dlatego stwierdziłem, że warto napisać coś o tych zmianach i o ich wpływie na sytuację osób zajmujących się pisaniem. Najważniejsze zmiany wiążą się z komputerami, które w momencie rozpoczynania pracy nad tą książką dopiero stawały się standardowym narzędziem pisarskim. Omawiam te zagadnienia – w dosyć optymistycznym tonie – we fragmentach dodanych do rozdziału dziewiątego. Natomiast w rozdziale dziesiątym piszę o sposobie organizacji uniwersytetów, który widzę w dużo ciemniejszych barwach. Mam nadzieję, że dzięki tym uzupełnieniom książka okaże się nadal aktualna.
Howard S. Becker
San Francisco, 2007 r.
Howard S. Becker, Writing for Social Scientists
How to Start and Finish Your Thesis, Book, or Article, 2nd edition
Licensed by The University of Chicago Press, Chicago, Illinois, U.S.A.
Copyright © 1986, 2007 by The University of Chicago
All rights reserved
Projekt okładki i stron tytułowych
Dominika Raczkowska
Zdjęcie na okładce
Bettmann/ Corbis/ FotoChannels
Redaktor
Marta Höffner
Wydawca
Sylwia Breczko
Produkcja
Mariola Iwona Keppel
Łamanie
Ledor, Warszawa
Skład wersji elektronicznej na zlecenie Wydawnictwa Naukowego PWN Ewa Szałańska / 88em.eu
Książka, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.
Szanujmy cudzą własność i prawo
Więcej na www.legalnakultura.pl
Polska Izba Książki
Copyright © by Wydawnictwo Naukowe PWN SA
Warszawa 2017
Copyright © for the text by Raewyn Connell, 2017
eBook został przygotowany na podstawie wydania papierowego z 2017 r., (wyd. I)
Warszawa 2017
ISBN 978-83-01-19342-3
Wydawnictwo Naukowe PWN SA
02-460 Warszawa, ul. Gottlieba Daimlera 2
tel. 22 69 54 321; faks 22 69 54 228
infolinia 801 33 33 88
e-mail: pwn@pwn.com.pl; reklama@pwn.pl, www.pwn.pl
Spis treści
Przedmowa do wydania drugiego
Przedmowa
ROZDZIAŁ 1. Podstawy pisania dla zaawansowanych. Kilka wspomnień i dwie teorie
ROZDZIAŁ 2. Figura i autorytet
ROZDZIAŁ 3. Jedyny Właściwy Sposób
ROZDZIAŁ 4. Redagowanie na słuch
ROZDZIAŁ 5. Pisać jak zawodowiec
ROZDZIAŁ 6. Ryzyko
ROZDZIAŁ 7. Puścić tekst w świat
ROZDZIAŁ 8. Terror literatury
ROZDZIAŁ 9. Pisanie na komputerze
ROZDZIAŁ 10. Zakończenie
Bibliografia
Przypisy
Przedmowa
do wydania drugiego
Pierwszą wersję tej książki napisałem na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Przyszło mi to bardzo łatwo. Już od kilku lat prowadziłem kurs technik pisarskich dla doktorantów, który dał mi dużo materiału do przemyśleń i anegdot do opowiadania. Te anegdoty zazwyczaj miały pewną puentę i pokazywały, dlaczego pisanie stwarza nam takie, a nie inne problemy, w jaki sposób można ich uniknąć albo jak do nich podchodzić, żeby nie wydawały się tak poważne. Gdy pierwszy rozdział ukazał się jako artykuł w czasopiśmie naukowym i wywołał ożywioną dyskusję, zdałem sobie sprawę, że mam już początek książki, a reszta powstała niemal sama.
Nie byłem gotów na nieprzerwany strumień listów od czytelników, którym książka w jakiś sposób pomogła. Kilka osób napisało mi wręcz, że uratowała im życie, co świadczy nie tyle o jej wartości terapeutycznej, ile o tym, jak ciężkich zgryzot przysparza niektórym pisanie. Wiele osób napisało, że pokazało moją książkę znajomym, dla których pisanie stanowiło źródło poważnych problemów. Nic dziwnego, jeżeli weźmiemy pod uwagę to, jak bardzo nasze powodzenie w środowisku akademickim – jako studentów, wykładowców czy badaczy – zależy od dostarczania na żądanie przyzwoitych prac pisemnych. Kiedy ktoś nie umie tego robić, wówczas spada jego poczucie pewności siebie, a to z kolei utrudnia napisanie kolejnego tekstu – i tak dalej, aż zaczyna nam się wydawać, że nie ma już dla nas nadziei. Właśnie dlatego moja książka, zawierająca propozycję nowego ujęcia tych problemów, dodała ludziom otuchy i pomogła przynajmniej niektórym z nich wyrwać się z tego błędnego koła.
Nie spodziewałem się też podziękowań od uczonych reprezentujących dziedziny bardzo odległe od socjologii. Duża część analiz przedstawionych w tej książce ma charakter par excellence socjologiczny i wskazuje na organizację społeczną jako na źródło problemów pisarskich i szansę ich rozwiązania. Kiedy ją pisałem, wydawało mi się, że wiele konkretnych problemów, które prowadzą do powstawania zawiłych, niemal niezrozumiałych tekstów, oskarżanych przez czytelników o „akademickość”, wynika ze szczególnych dylematów typowych dla socjologów – na przykład uchylania się od formułowania zależności przyczynowych, gdy wiadomo, że brak odpowiednich dowodów na ich poparcie (zob. rozdział pierwszy). Przekonałem się jednak, że uczeni z wielu innych dziedzin – historii sztuki, nauk o komunikacji, literaturoznawstwa i tak dalej; lista była długa i zaskakująca – zmagali się z podobnymi problemami. Wprawdzie nie miałem ich na myśli, pisząc tę książkę, ale okazało się, że w pewien sposób odzwierciedla ona także ich doświadczenia.
Wiele rzeczy nie zmieniło się od pierwszego wydania, ale niektóre owszem, dlatego stwierdziłem, że warto napisać coś o tych zmianach i o ich wpływie na sytuację osób zajmujących się pisaniem. Najważniejsze zmiany wiążą się z komputerami, które w momencie rozpoczynania pracy nad tą książką dopiero stawały się standardowym narzędziem pisarskim. Omawiam te zagadnienia – w dosyć optymistycznym tonie – we fragmentach dodanych do rozdziału dziewiątego. Natomiast w rozdziale dziesiątym piszę o sposobie organizacji uniwersytetów, który widzę w dużo ciemniejszych barwach. Mam nadzieję, że dzięki tym uzupełnieniom książka okaże się nadal aktualna.
Howard S. Becker
San Francisco, 2007 r.
KSIĄŻKI TEGO AUTORA
POLECANE W TEJ KATEGORII
Z nami nie ominie Cię żadna okazja! Podaj nam swoją maksymalną cenę zakupu, a my powiadomimy Cię, kiedy ten tytuł osiągnie Twoją stawkę.